Rocket to the Stars: Harmony Rocket!

De oude Harmony Rockets worden steeds zeldzamer. Zeker bij ons in Europa duiken ze nog maar mondjesmaat op.
Harmony was in de jaren ’60 nochtans de grootste gitaarproducent met jaarlijks meer dan 250.000 exemplaren. De meeste Harmony's zijn dan ook als afval geëindigd. Terecht? 

Héél veel van onze oude gitaarhelden speelden hun eerste akkoorden op een Harmony (Keith Richards, Elvis Presley, Tom Waits, …). John Hiatt heeft zelfs ooit een liedje over de Harmony Rocket geschreven (Smashing those perfectly good guitars). ​

​Kortom, de Harmony Rocket is een gigantische brok nostalgie, made in the U.S.A. Maar, voor we helemaal lyrisch worden, de Harmony Rocket was natuurlijk wel gewoon een massaproduct, niet echt aan het high-end spectrum waar bijvoorbeeld Gibson en Fender zich bevonden. Gewoon, “a workman’s tool”. Daardoor heeft Harmony en de Rocket in het bijzonder, mee het geluid bepaald van de rock ’n roll en de popmuziek uit de pioniersjaren. De beginnende sterren van toen hadden in eerste instantie immers nog niet het geld om high-end instrumenten te kopen maar wilden er wel “cool” en geloofwaardig uitzien. De Harmony Rockets klinken dan ook erg herkenbaar en mede dat maakt ze zo gegeerd.

Vandaag betaal je voor een originele vintage Harmony Rocket gemakkelijk méér dan duizend Euro. Nieuw betaalde je voor de Rocket in de jaren '60 net geen 130 dollar. Een op lange termijn zeer rendabele investering dus ;-)

Ik heb er ondertussen een 3-tal in mijn atelier gehad en ik kan nu niet bepaald zeggen dat ze uitblinken in kwaliteit. Heel eerlijk gezegd voelen ze een beetje aan alsof ze uit de speelgoedwinkel komen. Het gelamineerde hout is van eerder dubieuze kwaliteit. De afwerking goedkoop en gebrekkig en de electronika is zelfs voor die tijd ‘cheap’ te noemen. Het heeft me dan ook heel wat tijd en moeite gekost om er bruikbare instrumenten van te maken. Voor de klank hoef je er ook niet meteen één aan te schaffen want er zijn heel wat Europese vintage gitaren, van veel betere kwaliteit, die je hetzelfde en zelfs beter vintage geluid leveren met een veel lager prijskaartje. Het is toch vooral de nostalgie en het aura wat er omheen hangt, die je betaald. En, daar is op zich natuurlijk niks mis mee. Besef wel, dat als je een Harmony in huis haalt je nog wat extra zult moeten investeren om er een bruikbaar instrument van te maken. Maar, je ziet er op het podium dan wel net zo cool uit als Keith Richards in zijn zeer jonge jaren ;-)