Rodebald Hoyer - Ca. 1955
PRICE: 430 EUR
PRICE: 430 EUR
Nog een prachtexemplaar uit de tijd van de Duitse
“Schlaggitarren”.
Zoals wel vaker met instrumenten uit die tijd, is er op de gitaar geen enkele aanduiding van een merk of model te vinden. Dat het een Rodebald Hoyer is heb ik van de vorige eigenaar. Uiteraard geloof ik niet alles wat ik hoor. Ik heb een aantal foto’s van het instrument doorgemailed naar het Framus museum en naar Stefan Lob van Schlaggitarren.de, beide experts in de materie. Zij bevestigden de oorsprong van de gitaar.
Rodebald Hoyer is in het wereldje een oude bekende waarvan geweten is dat hij goede gitaren bouwde. Binnen het gamma waren er echte hoogstandjes maar deze dame hoort eerder thuis in de toenmalige middenklasse. Een werkpaardje dus. Dat was ook te merken toen deze jazzdiva bij me aankwam.
Ze had duidelijk geleeft maar was nu ook weer niet afgeleeft. Toch heeft het wel wat werk en moeite gekost om ze weer helemaal in orde te krijgen.
De frets zijn vintage correct vervangen, de toets is gevlakt en de hals heeft een ‘reset’ gekregen. Omdat daarbij de lak van de hals flink beschadigd werd (dat ging even niet anders) heeft ook een stukje van de hals een refinish gekregen.
De electronica (één hals pick-up plus een volume en tone knop) heb ik er zelf bij geplaatst en is dus niet origineel. Dit was een keuze tussen vintage correctheid en bruikbaarheid waarbij voor mij, als muzikant, het laatste primeerde. Ik wou immers een bruikbare jazzer met een authentieke vintage jaren 50 klank en dat perfect gelukt!
Zoals wel vaker met instrumenten uit die tijd, is er op de gitaar geen enkele aanduiding van een merk of model te vinden. Dat het een Rodebald Hoyer is heb ik van de vorige eigenaar. Uiteraard geloof ik niet alles wat ik hoor. Ik heb een aantal foto’s van het instrument doorgemailed naar het Framus museum en naar Stefan Lob van Schlaggitarren.de, beide experts in de materie. Zij bevestigden de oorsprong van de gitaar.
Rodebald Hoyer is in het wereldje een oude bekende waarvan geweten is dat hij goede gitaren bouwde. Binnen het gamma waren er echte hoogstandjes maar deze dame hoort eerder thuis in de toenmalige middenklasse. Een werkpaardje dus. Dat was ook te merken toen deze jazzdiva bij me aankwam.
Ze had duidelijk geleeft maar was nu ook weer niet afgeleeft. Toch heeft het wel wat werk en moeite gekost om ze weer helemaal in orde te krijgen.
De frets zijn vintage correct vervangen, de toets is gevlakt en de hals heeft een ‘reset’ gekregen. Omdat daarbij de lak van de hals flink beschadigd werd (dat ging even niet anders) heeft ook een stukje van de hals een refinish gekregen.
De electronica (één hals pick-up plus een volume en tone knop) heb ik er zelf bij geplaatst en is dus niet origineel. Dit was een keuze tussen vintage correctheid en bruikbaarheid waarbij voor mij, als muzikant, het laatste primeerde. Ik wou immers een bruikbare jazzer met een authentieke vintage jaren 50 klank en dat perfect gelukt!
