Levin "Mystery Model" 1952
PRICE: 300 EUR
PRICE: 300 EUR
Het is altijd leuk om research te doen naar gitaren. Zeker als de gitaar van een gerenommeerde bouwer stamt en het model niet gelijk voor de hand ligt. Alhoewel je over de geschiedenis van Levin en de verschillende Levin modellen door de jaren heen, best veel informatie kan vinden, is dit model een grote onbekende.
De meest bruikbare, jammer genoeg summiere, informatie vond ik terug op een Zweedse vintage gitaren website: "vintage guitars Sweden". Uiteraard geen toeval want "Levin" was de beroemdste Zweedse gitaarbouwer van zijn tijd. Grappig ook dat ik er mijn eigen gitaar op tegenkwam. ;-)
Deze Levin is zeldzaam, héél zeldzaam. Er zijn welgeteld drie exemplaren van bekend en alle drie bevinden ze zich in België. In Zweden gaan ze er dan ook van uit dat het hier gaat om een "custom build" batch, bedoeld voor één persoon of één distributeur. Tot zo ver de geschiedenis.
Belangrijker is het instrument zelf. Het is inderdaad een beetje een vreemde constructie. Qua model, afmetingen, bouw en "feel" denk je spontaan aan een Spaanse oefengitaar. Je zou er, als je het staartstuk en de "steelstring tuners" even wegdenkt, ook gewoon spontaan nylon snaren op zetten. Naar mijn gevoel was dit basically ook een Spaanse oefengitaar maar werd ze van fabriek uit omgebouwd/aangepast op speciaal verzoek. Zowel het staartstuk als de tuners zijn immers authentiek.
De levin heeft dus ook een vrij korte mensuur, een hals/body overgang op de 12de fret en de toets heeft slechts een hele lichte radius en is vrij plat, zoals je dat bij een klassieke gitaar zou verwachten. De breedte van de hals situeert zich tussen die van een western gitaar en een klassieke gitaar. Een trussnut waarmee je de halskromming kunt aanpassen is niet aanwezig. Typisch een Spaanse oefengitaar. Al deze eigenschappen maken de gitaar dan eigenlijk ook eerder ongeschikt als steelstring.
Waarom dan toch die aanpassingen voor het gebruik van stalen snaren? Wel, het antwoord ligt eigenlijk voor de hand. Bovenstaande specs maken de gitaar niet echt geschikt voor folk en fingerpicking maar maken het instrument wel bij uitstek geschikt voor slide. De 'maten' van dit instrument komen ook verbazend goed overeen met de eigenschappen van resonatorgitaren uit die periode en die werden quasi uitsluitend voor slidegitaar gebruikt. De constructie met het zwevende staartstuk zorgt zelfs voor een karakteristieke resonantie die bij bottleneck spel heel goed van pas komt.
Voor mij is dit dus een "Levin slidegitaar" en ik heb ze, na grondige restauratie, ook voornamelijk daarvoor gebruikt. She sure got the blues :-). Ik heb er mijn eerste slidestappen op gezet en heb er hopen plezier aan beleefd. De slidegitarist die op zoek is naar een authentieke vintage gitaar, liefst een beetje exclusief en speciaal, als het even kan van een gerenommeerd merk en met een aantrekkelijk prijskaartje, heeft ze dus bij deze gevonden!
De meest bruikbare, jammer genoeg summiere, informatie vond ik terug op een Zweedse vintage gitaren website: "vintage guitars Sweden". Uiteraard geen toeval want "Levin" was de beroemdste Zweedse gitaarbouwer van zijn tijd. Grappig ook dat ik er mijn eigen gitaar op tegenkwam. ;-)
Deze Levin is zeldzaam, héél zeldzaam. Er zijn welgeteld drie exemplaren van bekend en alle drie bevinden ze zich in België. In Zweden gaan ze er dan ook van uit dat het hier gaat om een "custom build" batch, bedoeld voor één persoon of één distributeur. Tot zo ver de geschiedenis.
Belangrijker is het instrument zelf. Het is inderdaad een beetje een vreemde constructie. Qua model, afmetingen, bouw en "feel" denk je spontaan aan een Spaanse oefengitaar. Je zou er, als je het staartstuk en de "steelstring tuners" even wegdenkt, ook gewoon spontaan nylon snaren op zetten. Naar mijn gevoel was dit basically ook een Spaanse oefengitaar maar werd ze van fabriek uit omgebouwd/aangepast op speciaal verzoek. Zowel het staartstuk als de tuners zijn immers authentiek.
De levin heeft dus ook een vrij korte mensuur, een hals/body overgang op de 12de fret en de toets heeft slechts een hele lichte radius en is vrij plat, zoals je dat bij een klassieke gitaar zou verwachten. De breedte van de hals situeert zich tussen die van een western gitaar en een klassieke gitaar. Een trussnut waarmee je de halskromming kunt aanpassen is niet aanwezig. Typisch een Spaanse oefengitaar. Al deze eigenschappen maken de gitaar dan eigenlijk ook eerder ongeschikt als steelstring.
Waarom dan toch die aanpassingen voor het gebruik van stalen snaren? Wel, het antwoord ligt eigenlijk voor de hand. Bovenstaande specs maken de gitaar niet echt geschikt voor folk en fingerpicking maar maken het instrument wel bij uitstek geschikt voor slide. De 'maten' van dit instrument komen ook verbazend goed overeen met de eigenschappen van resonatorgitaren uit die periode en die werden quasi uitsluitend voor slidegitaar gebruikt. De constructie met het zwevende staartstuk zorgt zelfs voor een karakteristieke resonantie die bij bottleneck spel heel goed van pas komt.
Voor mij is dit dus een "Levin slidegitaar" en ik heb ze, na grondige restauratie, ook voornamelijk daarvoor gebruikt. She sure got the blues :-). Ik heb er mijn eerste slidestappen op gezet en heb er hopen plezier aan beleefd. De slidegitarist die op zoek is naar een authentieke vintage gitaar, liefst een beetje exclusief en speciaal, als het even kan van een gerenommeerd merk en met een aantrekkelijk prijskaartje, heeft ze dus bij deze gevonden!
