Hopf W-800 eind jaren zeventig
PRICE: 630 EUR (SOLD!)
PRICE: 630 EUR (SOLD!)
De geschiedenis van het Duitse merk “Hopf” als instrumentenbouwer gaat terug tot in de 17de eeuw. Het bedrijf werd over de generaties heen doorgegeven van vader op zoon en bestaat vandaag nog steeds.
In onze tijd is Hopf vooral bekend vanwege de oerdegelijke jazzgitaren uit de jaren vijftig en zestig die nu vaak voor veel geld verhandeld worden. Ook Hopf kon in de jaren zeventig de copyrage niet weerstaan en vele Hopf “Hummingbirds” en Hopf “D28’s” vonden hun weg naar vooral een jonger publiek. Deze kopieën waren niet slecht maar over het algemeen geen concurrentie voor andere copycats, laat staan voor de originelen. De kopyrage zal Hopf waarschijnlijk geen windeieren hebben gelegd maar het imago van het merk had en heeft er nog steeds, onder te lijden.
Eind jaren zeventig, begin jaren tachtig werd er dan ook van koers veranderd en ging men zich meer en meer toeleggen op het bouwen van high-end “Meistergitarren” voor een kleiner maar kapitaalkrachtiger marktsegment. Vooral klassieke instrumenten maar ook af en toe en steel string, waaronder deze W800.
De Hopf W800 is gebouwd met massieve materialen zowel voor de achterkant en de zijkant (palisander) en de top (Sitka spruce). De gitaar verkeert in uitstekende conditie. Je ziet dat er altijd goed zorg voor gedragen is. De rosewood toets is puntgaaf en de frets nog op 90%. Volop fraaie bindings en prachtige (perloid/abalone) inlays zonder kitcherig over te komen. Klasse lutherie!
En klasse klank! Dat Martin voor deze dreadnought model stond is wel duidelijk. Naar mijn bescheiden mening heeft de bouwer het geluid van het origineel niet slechts benaderd maar zelfs voor een goed stuk overtroffen. Onmiskenbaar een Martin geluid maar als je goed in de snaren duikt krijgt ze een sprankelende felheid die je eerder bij Taylor zou gaan zoeken. Fel, maar zonder aan definitie in te boeten. Speel je weer wat ingetogener, dan krijg je terug de typisch 'houterige' warme Martin ondertoon. Veel superlatieven maar ik ben dan ook echt fan van dit erg veelzijdige instrument.
De bespeelbaarheid is top. De hals begint in een rond C-profiel en loopt naar de body toe uit in een licht V-profiel. Hier is over nagedacht want het maakt solowerk in de hogere regionen een stuk comfortabeler. De actie is laag en er is zelfs nog ruimte voor 'nog lager'.
Echt een stuk prachtig, kwaliteitsvol handwerk zoals je het tegenwoordig nog maar zelden vindt. Zelfs niet in de duurdere klasse. Een aanrader!
In onze tijd is Hopf vooral bekend vanwege de oerdegelijke jazzgitaren uit de jaren vijftig en zestig die nu vaak voor veel geld verhandeld worden. Ook Hopf kon in de jaren zeventig de copyrage niet weerstaan en vele Hopf “Hummingbirds” en Hopf “D28’s” vonden hun weg naar vooral een jonger publiek. Deze kopieën waren niet slecht maar over het algemeen geen concurrentie voor andere copycats, laat staan voor de originelen. De kopyrage zal Hopf waarschijnlijk geen windeieren hebben gelegd maar het imago van het merk had en heeft er nog steeds, onder te lijden.
Eind jaren zeventig, begin jaren tachtig werd er dan ook van koers veranderd en ging men zich meer en meer toeleggen op het bouwen van high-end “Meistergitarren” voor een kleiner maar kapitaalkrachtiger marktsegment. Vooral klassieke instrumenten maar ook af en toe en steel string, waaronder deze W800.
De Hopf W800 is gebouwd met massieve materialen zowel voor de achterkant en de zijkant (palisander) en de top (Sitka spruce). De gitaar verkeert in uitstekende conditie. Je ziet dat er altijd goed zorg voor gedragen is. De rosewood toets is puntgaaf en de frets nog op 90%. Volop fraaie bindings en prachtige (perloid/abalone) inlays zonder kitcherig over te komen. Klasse lutherie!
En klasse klank! Dat Martin voor deze dreadnought model stond is wel duidelijk. Naar mijn bescheiden mening heeft de bouwer het geluid van het origineel niet slechts benaderd maar zelfs voor een goed stuk overtroffen. Onmiskenbaar een Martin geluid maar als je goed in de snaren duikt krijgt ze een sprankelende felheid die je eerder bij Taylor zou gaan zoeken. Fel, maar zonder aan definitie in te boeten. Speel je weer wat ingetogener, dan krijg je terug de typisch 'houterige' warme Martin ondertoon. Veel superlatieven maar ik ben dan ook echt fan van dit erg veelzijdige instrument.
De bespeelbaarheid is top. De hals begint in een rond C-profiel en loopt naar de body toe uit in een licht V-profiel. Hier is over nagedacht want het maakt solowerk in de hogere regionen een stuk comfortabeler. De actie is laag en er is zelfs nog ruimte voor 'nog lager'.
Echt een stuk prachtig, kwaliteitsvol handwerk zoals je het tegenwoordig nog maar zelden vindt. Zelfs niet in de duurdere klasse. Een aanrader!
