lieven's gitaarreparatie, -afstelling en -onderhoud site
  • home
  • check je gitaar
  • doe het zelf
  • prijslijst
  • Gitaarbouw
  • contact
  • Vintage & 2dehands
  • Gitaarmuseum
  • Blog

Tweedehands kooptip: Dearmond by Guild!

6/28/2016

1 Reactie

 
Foto
M75
Foto
Starfire Special
Foto
X155
Foto
T400
Foto
M72
Foto
Starfire
De naam “Dearmond” is vooral bekend en legendarisch vanwege de inderdaad toch wel geweldige pick-up’s die ze maakten in de vijftiger en zestiger jaren. Veel bekende merken (o.a. Gretsch en Guild) maakten er gebruik van voor hun high end instrumenten. In 1975 ging “Harry Dearmond” op pensioen. Het bedrijf bleef nog doorwerken tot in de jaren tachtig en werd dan opgekocht door Guild. 

Fender, zelf niet echt gekend voor hollow en semi-hollow gitaren zocht een tegengewicht voor de Gibson hollows en voor Gretsch. Dat kreeg het door in 1995 Guild, die op dat gebied wel een naam hadden, op te kopen. 

In het kader van kostenbesparing werd er, onder Fender, een productielijn van Guild gitaren in Korea opgezet. Om het geheel nog meer luister bij te zetten en om toch een duidelijk onderscheid te maken met de Amerikaanse Guilds, werden deze gitaren “Dearmond by Guild” genoemd met een overduidelijke link naar de Amerikaanse modellen. Dat Fender kosten noch moeite spaarde om de lijn van de grond te krijgen blijkt uit het feit dat ze niet gewoon Koreaanse bedrijven de opdracht gaven om de gitaren te produceren maar dat ze zelf actief aan productiecontrole en vooral kwaliteitscontrole deden. 

Voor de pick-up’s werden ook geen stock Koreaanse exemplaren gebruikt maar Amerikaanse uit de Dearmond productie die ondertussen weer was opgestart. Sommigen werden uitgerust met de gekende Dearmond 2K pick-up’s, andere kregen de Dearmond Goldtone’s mee. Dit alles resulteerde in gitaren die er qua kwaliteit en ook qua prijs/kwaliteit verhouding mochten zijn. Toch lag het prijskaartje te hoog waardoor de verkoop niet helemaal voldeed aan wat Fender had gehoopt en toen ze in 2002 de kans kregen om Gretsch in te lijven werd de productie van de Dearmonds by Guild ook onmiddellijk gestaakt net zoals de productie van de Amerikaanse elektrische Guilds. 

De Koreaanse Gretschen namen de plaats in van “Dearmond by Guild” en de rest is history. Tegen alle logica in heeft Fender de lijn nog wel even verder gezet in Indonesië maar dan wel onder het Squier logo en met beduidend goedkopere hardware. De Indonesische Dearmonds erken je in eerste instantie aan de geschroefde hals.
​
​Dat Fender zo snel mogelijk van de Dearmonds by Guild af wou blijkt ook uit de dumpingprijzen waaraan ze in enkele Amerikaanse muziekketens werden aangeboden. Nu ze Gretsch in handen hadden was het een marketingtechnische strategie om de prijs en daarmee het imago van de Guilds naar beneden te halen. In 2003 kon je dan ook een prachtexemplaar aan minder dan de helft van de normale prijs kopen. De strategie heeft geloond want de Dearmond by Guild heeft toch een beetje een “budget – wit product”stempel gekregen. Zeer onterecht want de in Korea geproduceerde Dearmonds by Guild kunnen moeiteloos de vergelijking met de huidige, in Korea, geproduceerde Gretsches doorstaan.  Ze zijn objectief gewoon beter, zeker op het gebied van electronica maar ook op het gebied van afwerking en bouw. 

Ik ben, sinds ik ze ontdekt heb, fan van de Dearmonds by Guild en voor mij zijn ze toch net een klasse beter dan de moderne Koreaanse Gretschen. De originele "made in the USA" Dearmond pick-up's hebben hier uiteraard veel mee te maken maar het is dat niet alleen. Het is de bouw, de kwaliteit van de hardware en een hoop kleine afwerkingsdetails die ervoor zorgen dat dit geen massaproduct lijkt maar eerder een instrument waar met veel liefde en know-how aan gewerkt werd. De prijzen op de tweedehandsmarkt zijn op dit moment nog vrij redelijk, ze variëren tussen de 400 en de 700 euro, afhankelijk van het model. Ze duiken wel steeds minder op dus, als je er één ziet die je bevalt, aarzel vooral niet ;-)
 

1 Reactie

Op zoek naar de eindeloze sustain. Wat is beter: een geschroefde hals of een gelijmde hals?

6/13/2016

0 Reacties

 
In ons collectief gitaristengeheugen leeft de stelling dat de halsconstructie van een gitaar een invloed heeft op de sustain van het instrument. Met “sustain” bedoelen we de tijd voor een noot uitsterft en daarvan willen we allemaal dat die mogelijk lang duurt. 
Foto
Stelling: Gitaren met een ‘neck thru’ constructie leveren de beste sustain. Hierbij zijn de hals en het middenstuk van de body uit één stuk hout. Onder- en bovenkant van de body zijn er gewoon, als een soort vleugels, aangeplakt. Een verdienstelijke tweede is de “set-neck” constructie waarbij de hals in de body wordt gelijmd. Niet zo goed voor je sustain is de “bolt-on” constructie, waarbij de hals aan de body bevestigd wordt met schroeven.

Als dit inderdaad zo was, dan zou dit een korte blog worden: Wil je veel sustain, koop dan een Ibanez of een Yamaha uit de jaren 80. Wil je veel sustain en de juiste looks, koop dan een gibson les paul en lig je daar allemaal niet wakker van, koop dan een Fender strat of tele.

De wetenschap heeft echter iets heel anders aangetoond. In 2007 publiceerde Motolla een wetenschappelijk onderzoek, gebaseerd op spectografische analyses en hoortesten, waaruit bleek dat net het omgekeerde het geval is. Geschroefde halzen “sustainden” het beste en de neck-thru constructies het slechtste. Ditzelfde onderzoek werd in 2013 nog eens overgedaan met echte, uit de winkel, instrumenten, met dezelfde resultaten.

Eerlijk gezegd heb ik zelf ook nooit echt een noemenswaardig verschil kunnen horen en dat is normaal omdat die verschillen weliswaar meetbaar zijn maar niet echt hoorbaar met ons menselijk gehoor.

​Bovenstaande stelling is dus een mythe. De vraag is dan nog waar die mythe vandaan komt en ik denk dat we daarvoor even terug moeten naar de jaren vijftig van de vorige eeuw. Meer bepaald, naar 1950 toen Leo Fender de broadcaster, de eerste solidbody met een geschroefde hals, introduceerde.

De Broadcaster was niet alleen van concept heel anders dan de anderen (Gretsch, Gibson, Epiphone, …) maar ook qua gebruikte houtsoorten (maple en alder/ash i.p.v. mahony) en pick-up’s (low-output single coils). Een Fender had daardoor een ‘twangy’, fel geluid met veel plectrum ‘attack’ waardoor een noot bij de aanslag even sterk doorklonk om dan snel naar een lager volume te gaan.

Bij Gibson, die bij “all mahony” bleven, eventueel met een dun maple topje en humbuckers of P-90 pick-up’s, had je die stevige “plectrum” attack, die plotse piek bij het aanslaan van een noot, niet. De noot stierf gelijkmatiger uit dan bij de Fender waardoor de indruk ontstond dat ze langer aanhield.

Aangezien de bouw van solidbody electrische gitaren toen nog echt in de kinderschoenen stond was de kennis van gebruikte houtsoorten nog niet zo ontwikkeld als vandaag. Zeker voor gitaristen was het meest opvallende en evidente verschil tussen Fenders en Gibsons, de halsconstructie. En mijn theorie is dat daar de mythe ontstaan is.
​
Ik heb trouwens ooit een, qua houtsoorten en pick-up’s identieke, Arbiter les paul met bolt-on neck en een Gibson les paul met een set-neck met elkaar vergeleken. Er was wel een verschil in klank – de Arbiter was iets feller – maar zeker niet in sustain. I rest my case …
0 Reacties

"Lawsuit gitaren": Japanse copycats uit de jaren zeventig

6/1/2016

0 Reacties

 
Foto
Als je op Ebay of op tweedehandswebsites snuistert naar vintage gitaren kom je vaak de term “lawsuit gitaar” of “prélawsuit gitaar” tegen. Hiermee bedoeld de verkoper dat het om een “vintage kwaliteitscopy” gaat van de originele Fender, Gibson, Guild of Martin gitaar waar ze op lijkt maar dan veel goedkoper. Met als quote: “Deze gitaren waren van een dusdanige kwaliteit dat ze even goed of zelfs beter waren dan het origineel .” Waarop bedrijven zoals Fender, Gibson, Guild en Martin schrik kregen en rechtszaken inspanden tegen de fabrikanten van deze kopieën wegens schending van copyrights”.

Neem dit vooral allemaal met een flinke korrel zout. Deze kopieën waren over het algemeen  zeker niet beter dan het origineel en tot een echte rechtszaak is het maar in één geval gekomen. Maar toegegeven, er zijn uitzonderingen. De Ibanez stratocaster- en sommige Les Paul kopieën waren echt van hoge kwaliteit, net zoals de Greco kopieën en sommige Tokai Les Pauls.

Foto
Met pre lawsuit verwijst men eigenlijk naar instrumenten die werden gemaakt in de periode 1969-1976 toen de Europese en Amerikaanse markt overspoeld werd met goedkope kopieën uit Japan. Vooral Ibanez was toen heel actief in het kopiëren van Gibson en Fender modellen. In 1976 kreeg Gibson het inderdaad op zijn heupen en dreigde Ibanez met een rechtszaak. Niet op grond van de gitaarkopie in zijn totaliteit, dat zou immers in geen enkele rechtszaal ontvankelijk worden verklaard, maar op grond van het headstock design.  De zaak werd echter buiten de rechter om geregeld. Ibanez had ondertussen een goede naam opgebouwd en ging zich vanaf 1976 concentreren op eigen modellen. 
Foto
​De enige firma die ooit een rechtszaak heeft aangespannen en gewonnen is Martin & Co. Geviseerd werd de Japanse firma “ProMartin”. ProMartin's mochten daardoor niet verkocht worden in Noord Amerika. Over de rest van de wereld was er echter geen uitspraak vandaar dat we dit merk nog vrij regelmatig zien opduiken in Europa. 

In de jaren zeventig gingen letterlijk miljoenen copycats over de toonbank en wie er toen één gekocht heeft weet dat ze echt niet zo geweldig waren. Maar hé, je had wel een elektrische gitaar en je leek met wat fantasie op je favoriete gitaarheld. De meeste van die miljoenen gitaren zijn ondertussen op het vuilnis beland. Van de exemplaren die de tand des tijds hebben doorstaan mag je aannemen dat het gaat om de kwalitatief goede enkelingen. En die zijn het waard om gekoesterd te worden.
0 Reacties

    Auteur

    Luthier/gitaarspecialist met een passie voor oude instrumenten.

    Archieven

    Augustus 2020
    Mei 2020
    Februari 2020
    Juni 2019
    December 2018
    December 2017
    Augustus 2017
    April 2017
    September 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016

    Categorieën

    Alles

    RSS-feed